Harmonogram wydarzeń
1 LIPCA 1961- uruchomienie miejskiej komunikacji autobusowej w Stargardzie
Mieszkańcy miasta po raz pierwszy mogli skorzystać z komunikacji publicznej. Na ulice Stargardu wyjechało 6 autobusów marki SAN, które przewoziły pasażerów na trzech liniach autobusowych. Linia nr 1 kursowała od POM przy ul. Gdańskiej do ul. Moniuszki, a latem do Jeziora Miedwie w Morzyczynie, linia nr 2- od Pl. Majdanek do Kluczewa i Lotniska, a linia nr 3- od Os. Kossaka do miejscowości Święte oraz do ul. Jesionowej. Jesienią sezonowa linia dowoziła pracowników do Cukrowni Kluczewo.
1962-1964- nowe kierunki i nowe pojazdy
Do siatki połączeń realizowanych przez stargardzkiego przewoźnika dołączyły miejscowości Klępino, Strzyżno, Witkowo i Skalin. Oprócz autobusów, flotę zakładu tworzyły również taksówki osobowe i bagażowe. Mieszkańcy mogli podróżować Warszawą M-20 (10 sztuk), Warszawą pikapem oraz Żukiem. Siedzibą zakładu stała się zabudowa zagrodowa przy ul. Łabędzia 22, gdzie budynki gospodarcze adaptowano na pomieszczenia biurowe oraz warsztaty naprawcze, w których oprócz autobusów i taksówek obsługiwano i naprawiano również pojazdy Zakładu Oczyszczania Miasta.
1976- Miejski Zakład Komunikacji wchodzi w skład Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacji Miejskiej w Szczecinie
Poprzez realizację polityki państwa ukierunkowanej na tworzenie dużych, jednobranżowych przedsiębiorstw specjalistycznych stargardzki zakład stał się Oddziałem WPKM w Szczecinie.
1978-1985– rozwój miasta i komunikacji publicznej
Dwa lata po przekształceniu zakładu w stargardzkiej zajezdni pojawiły się nowoczesne w tym czasie Autosany, które zastąpiły wszystkie wycofane z eksploatacji autobusy marki SAN. Do roku 1982 był to jedyny typ taboru autobusowego eksploatowany w komunikacji miejskiej w Stargardzie. W roku 1983 wprowadzono na linie komunikacyjne autobusy marki Jelcz PR-110, a w 1985 r. również Jelcze M-11. W roku 1985 układ komunikacyjny składał się z 18 linii w dni robocze i 14 linii w niedziele i święta. Stan taboru autobusowego wynosił 42-44 sztuki.
1 maja 1991- raczkuje Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej w Stargardzie Szczecińskim
Po wejściu w życie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, WPKM w Szczecinie zostaje podzielone. W wyniku tego podziału utworzono trzy przedsiębiorstwa: w Szczecinie, Świnoujściu oraz Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej w Stargardzie Szczecińskim. Nowo powstałe przedsiębiorstwo przyjęło od WPKM 166 pracowników, w tym 81 kierowców, 48 mechaników, 18 regulatorów ruchu i kontrolerów biletów, 4 dozorców i 15 pracowników administracji. Ówczesny Wojewoda Szczeciński Marek Tałasiewicz na stanowisko dyrektora przedsiębiorstwa powołał Jana Gumułę. Przedsiębiorstwo otrzymało zajezdnię przy ul. Łabędzia oraz 48 autobusów Jelcz PR-110 i M-11.
1991- organizowanie zakładu
W lipcu 1991 r. PKM otrzymało zakontraktowane jeszcze przez WPKM w Szczecinie 4 nowe autobusy Jelcz PR-110M. Baza przy ul. Łabędzia 22 (aktualnie w tym miejscu znajduje się Market LIDL) nie mieściła już takiej ilości autobusów. Dzięki wspólnym staraniom z władzami miasta w październiku 1991 r. zakład pozyskał nową lokalizację po zlikwidowanym stargardzkim oddziale TRANSBUDU, mieszczącą się przy ul. Składowej 1. W lipcu 1991 r. Rada Miejska w Stargardzie zdecydowała o przekształceniu przedsiębiorstwa państwowego pod firmą Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej w Stargardzie w samorządowy zakład budżetowy o nazwie Miejski Zakład Komunikacji w Stargardzie. Dzięki przebudowie oraz wyposażeniu pomieszczeń warsztatowych, socjalnych i biurowych, a także szkoleniu pracowników w nowej siedzibie firmy, w zakładzie z powodzeniem naprawiano i odbudowywano autobusy oraz produkowano własnej konstrukcji i pomysłu wiaty przystankowe.
1991-2002– wymiana ponad połowy taboru
Na mocy porozumienia międzygminnego z gminami Stargard, Kobylanka i Stara Dąbrowa, MZK realizuje przewozy osób na obszarze zamieszkałym przez ok. 81 tys. ludności w 22 miejscowościach. Do 2000 roku po 1991 r. wymieniono ponad 50% autobusów. Zakupiono 20 autobusów Jelcz, w tym 15 z automatyczną skrzynią biegów i z silnikiem MAN spełniającym normę emisji spalin i hałasu EURO 1. Dzięki Volkswagenowi sfinansowanemu przez PFRON, od 1997 roku MZK realizuje przewozy osób niepełnosprawnych, w tym również poruszających się na wózkach inwalidzkich. Od 1993 roku wprowadzono do obsługi linii komunikacyjnych 4 używane autobusy przegubowe Ikarus 280. Dwa z nich wcześniej woziły pasażerów w Magdeburgu, a dwa w Bydgoszczy. W 2000 r. mieszkańcy Stargardu po raz pierwszy mogli korzystać w swoim mieście z przejazdów autobusami z częściowo niską podłogą. Kolejne dwa autobusy MAN z częściowo niską podłogą zakupiono w 2002 r.
2004-2007– kolejne zakupy i pożegnanie Jelcza
Rok 2004 był wyjątkowy w zakresie inwestycji w tabor autobusowy. Zakupiono wówczas siedem autobusów Scania Hess, w tym jeden autobus przegubowy i 6 sztuk 12-metrowych (wszystkie spełniające normę emisji spalin i hałasu EURO 3).
Wymiana 20% całego stanu autobusów na nowy była faktem. Białe niskowejściowe Scanie dobrze wpisały się w krajobraz miasta, podobnie jak zakupione w 2005 r. dwa używane przegubowe autobusy MAN-NG272, które wcześniej przewoziły pasażerów również w Magdeburgu. Autobusy MAN chociaż nie nowe, ale w dobrym stanie technicznym i niskowejściowe, zastąpiły mocno wyeksploatowanego 22-letniego IKARUSA 280 i dwa Jelcze PR-110.
W 2006 roku Miejski Zakład Komunikacji zakupił kolejne trzy autobusy niskowejściowe, chociaż jak poprzednie nie nowe, ale w bardzo dobrym stanie technicznym. Tym samym był to ostatni okres eksploatacji autobusów Jelcz 110M. Ostatni autobus tego typu został przekazany do Muzeum Techniki i Komunikacji w Szczecinie, gdzie można podziwiać go do dziś. W 2007 roku do zajezdni trafił kolejny pojazd przystosowany do przewozu osób niepełnosprawnych VW T5.
2007-2011– nowe lwy, monitoring wizyjny i bilet przez komórkę
W zajezdni przy ul. Składowej pojawiły się dwa 12-metrowe autobusy Scania Omnicity. Pojazdy te jako pierwsze w Stargardzie wyposażone były w system cyfrowego monitoringu wizyjnego z możliwością nagrywania dźwięku. W autobusach zamontowany jest rejestrator wizji wyposażony w twardy dysk 2,5″ 160 GB pozwalający na 90 godzin ciągłego nagrywania ze wszystkich czterech kamer. W 2009 roku tabor autobusowy MZK powiększa się o dwa fabrycznie nowe autobusy MAN NG313 Lion’s City, które również wyposażone są w system monitoringu wizyjnego. Do eksploatacji wchodzi również nowy Volkswagen T5 przeznaczony do przewozu osób niepełnosprawnych i tym samym zastępuje w takich przewozach pojazd eksploatowany od 1996 roku. W 2009 roku mieszkańcy Stargardu po raz pierwszy mogli zakupić bilet przez telefon komórkowy.
2012-2015– odnowa taboru i bilet z automatu
W 2012 roku do flotę MZK zasiliły dwa używane, ale w dobrej kondycji MAN-y: NL283 i NM223. Istotne zakupy zostały zrealizowane w 2014 i 2015 roku. W zajezdni pojawiły się cztery sztuki MAN NL293 Lion’s City spełniające najwyższe normy środowiskowe EURO 6. Autobusy wyposażone zostały m.in. w głosowe zapowiedzi przystanków oraz tzw. ciepły guzik. Rok później na ulicach miasta pojawiły się trzy krótkie MAN-y NL253 Lion’s City M. Pojazdy wyposażone są m.in. w klimatyzację i biletomaty, które znacznie ułatwiły pasażerom kupowanie biletów.
2016-2019– komunikacja w aplikacji, zmiana formy organizacyjnej i historyczny zakup Solarisów
W 2017 roku na ulicach Stargardu pojawił się jeszcze jeden używany MAN NL 262. Tego roku po raz pierwszy pasażerów przewiózł również miniautobus Mercedes Sprinter, który może zabrać na pokład do 24 osób. Pasażerowie komunikacji miejskiej w Stargardzie otrzymali możliwość planowania swoich przejazdów za pomocą nowoczesnej aplikacji JakDojadę? oraz obserwowania godziny przyjazdu autobusu za pomocą aplikacji KiedyPrzyjedzie?.
W dniu 29 grudnia 2017 roku Miejski Zakład Komunikacji w Stargardzie z samorządowego zakładu budżetowego został przekształcony w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacji Sp. z o.o. z siedzibą w Stargardzie.
Od 1 lutego 2019 r. MPK wdrożyło nowy układ tras linii komunikacyjnych w mieście oparty na Zintegrowanym Centrum Przesiadkowym im. Sławomira Pajora przy ul. Towarowej, przez które przebiegają trasy prawie wszystkich linii miejskich, a miejsko-gminne rozpoczynają i kończą bieg w ZCP. Zmieniono nie tylko trasy linii komunikacyjnych i ich rozkłady jazdy, ale wprowadzono również nowe oznaczenia numerowe.
W maju 2018r. do zajezdni MPK przy ul. Składowej trafiła pierwsza partia 8 szt. nowych autobusów Solaris Urbino 12. Dostawa kolejnych 8 szt. odbyła się w I kwartale 2019 r. Jest to największy jednorazowy zakup nowych pojazdów w historii komunikacji miejskiej w Stargardzie. Z pomocą unijnego dofinansowania ze środków Funduszu Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020, Priorytet 6 Rozwój niskoemisyjnego transportu zbiorowego w miastach, Działanie 6.1. Rozwój publicznego transportu zbiorowego w miastach, wymieniona została prawie połowa autobusów będących w użytkowaniu MPK Stargard. Dzięki nowoczesnym i komfortowym autobusom jakość usług świadczonych przez miejskiego przewoźnika pozostaje na najwyższym poziomie.
Na koniec kwietnia 2019 r. Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacji w Stargardzie eksploatuje 38 autobusów, w tym:
5 – autobusów przegubowych MEGA 18 m
29 – autobusów MAXI 12 m
3 – autobusy MIDI 10 m
1 – autobus MINI
